ضرورتهای دوران عقد
ضرورتهای دوران عقد
به طور سنتی اکثر افراد ازدواج را یک تصمیم می دانند اما ما معتقدیم که ازدواج یک فرایند است. فرایند، ترجمه ی کلمه ی Process است که ریشه لاتین آن به معنی« پیش رفتن » است و تلویحاً پیشرفت گام به گام به سوی هدفی را می رساند. (دکتر پورافکاری، فرهنگ جامع رواشناسی روانپزشکی ). زمانی که ازدواج را یک فرایند بدانیم رفتارهای ما متفاوت از زمانی خواهد بود که ازدواج را یک تصمیم بدانیم. فردی که ازدواج را یک تصمیم می داند بر خود لازم می داند که در یک مقطع زمانی، تصمیم درستی بگیرد اما فردی که ازدواج را یک فرایند می داند معتقد است که فرایند، او را به تصمیم درست می رساند. بنابراین برخود لازم می داند که فرایند را به درستی طی کند تا تصمیم درست از خلال فرایند و در طول زمان شکل بگیرد. فردی که ازدواج را یک تصمیم می داند بر خود لازم می داند که با هر مقدار اطلاعات، بتواند تصمیم بگیرد. اما فردی که ازدواج را یک فرایند می داند بر خود لازم می داند که فرایند را طی کند تا در طول زمان و با طی شدن درست فرایند، تصمیم درست مشخص شود.
اگر نگاه ما به ازدواج، نگاه فرایندی باشد عبور گام به گام از یک سری مراحل را به راحتی می پذیریم. همانگونه که تا به حال بحث کرده ایم ازدواج از مراحل آشنایی، نامزدی و عقد می گذرد. دوران عقد یکی از مراحل فرایند ازدواج است.
همان گونه که نامزدی در ادامه ی آشنایی باعث می شد تا اهداف و کارکردهای آشنایی در عین تداوم، عمیق تر و شفاف تر شود، دوران عقد هم باعث می شود که اهداف و کارکردهای نامزدی در عین تداوم، عمیق تر و شفافتر شود. بنابراین بسیاری از ضرورتهای دوران عقد شبیه ضرورتها و کارکردهای دوران نامزدی است با برخی تفاوتها که در پی خواهد آمد. اگر دوره ی نامزدی باعث عمیق تر شدن آشنایی و آمادگی برای ورود به زندگی مشترک و قطعی شدن تصمیم به ازدواج می شد دوران عقد نیز همین اهداف را در سطحی عمیق تر و جدی تر، سبب خواهد شد. اما دوران عقد سه ضرورت و کارکرد منحصر به خود را علاوه بر موارد یاد شده، دارد. این سه مورد عبارتند از: الف) آمادگی اقتصادی ب) شناخت جنسی و ج) تعامل با خانواده ی همسر. هرکدام از
این موارد را به طور مختصر توضیح می دهیم.
الف) آمادگی اقتصادی
ایجاد خانواده ی جدید، نیاز به آمادگی اقتصادی هردو نفر دارد. تهیه مسکن و تهیه لوازم منزل دو وظیفه ی عمده ی اقتصادی همسران است. به طور سنتی در اکثر نقاط ایران، دختر جهیزیه (لوازم منزل ) و پسر مسکن را تهیه می کند. البته این سنت در همه جا یکسان نیست و هر فرهنگ و قومیتی آداب و رسوم خاص خود را دارند. دوران عقد به همسران این فرصت را می دهد تا آمادگی اقتصادی لازم برای ایجاد خانواد ه ی جدید را کسب کنند. البته دوران عقد در عین اینکه فرصتی برای آمادگی اقتصادی است معمولاً مشکلاتی را هم به دلیل مسائل اقتصادی به همراه دارد که در ادامه به بحث در این باره خواهیم پرداخت.
ب) شناخت جنسی
ازدواج بدون رابطه ی جنسی معنا ندارد و یکی از مهمترین عناصر ارتباط همسران، ارتباط جنسی است. در دور ه ی آشنایی و نامزدی افراد با محدودیتهای زیادی برای شناخت جنسی روبرو هستند. هرچند آغاز شناخت جنسی از همان دوره آشنایی شروع می شود و در دوره ی نامزدی به طور جدی تری پیگیری می شود اما بعد از عقد، همسران برای رابطه جنسی هیچ محدودیت و منعی ندارند. محدودیتهای درست زمان نامزدی، امکان شناخت کامل جنسی را از نامزدها می گیرد.
از آنجا که رابطه ی جنسی به طور کامل در دوران عقد رخ می دهد همسران می توانند نسبت به نگرش و رفتار جنسی یکدیگر شناخت قابل توجهی بدست آورند. افرادی که دارای مشکلات و اختلالات کنشی جنسی هستند یا به عبارت دیگر آنهایی که در عمل جنسی دچار مشکل هستند، در این دوره کاملاً قابل شناسایی هستند. آنهایی که نگرش مثبتی به عمل جنسی ندارند، آنهایی که تمایل جنسی اندک دارند، آنهایی که بعضاً دچار انحرافات جنسی هستند، همه و همه در این دوره به خوبی قابل شناسایی هستند. دوران عقد بهترین زمان برای شناخت جنسی و احیانا درمان جنسی است. اگر یکی از همسران یا هردو دچار مشکلات جنسی باشند اولین کار مراجعه به متخصص درمان جنسی است. درمانگران جنسی روانپزشکان یا روانشناسانی هستند که در حوزه ی درمان جنسی دوره های تخصصی بالاتری را گذرانده اند. درمان جنسی یکی از حوزه های تخصصی علم روانشناسی است. با کمک درمانگر جنسی، همسران به شناخت جنسی کاملتری از یکدیگر می رسند و متوجه می شوند که مشکلات جنسی آنها تا چه حدی قابل درمان است؟ با توجه به مجموعه ی شناخت جنسی همسران از یکدیگر، در این دوران، همسران می توانند نسبت به ادامه رابطه با یکدیگر تصمیم گیری کنند. رابطه جنسی یکی از مهمترین روابط همسران است و همانگونه که در فصل انتخاب همسر ذکر شد، افرادی که اختلال جنسی دارند، مناسب ازدواج نیستند.
ج) تعامل با خانواده همسر
دوران عقد، شروع جدی تعامل با خانواده همسر است. خرید عقد، رفت و آمد با خانواده ی همسر، پذیرش خانواده ی همسر، احترام اعضای خانواده به عروس یا داماد و احترام به خانواده ی آنها، دید و بازدید خانواده ها و… تعامل با خانواده ی همسر در دوره ی عقد از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که اولین روابط از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در اولین رابطه ها، پایه ها و مبانی نگرش افراد نسبت به هم، شکل می گیرد و از آنجا که در این دوران همسران بیشتر به فکر ارتباط باهم هستند، ممکن است از تعامل با خانواده ی یکدیگر غفلت کنند یا اینکه به خانواده ی همسر توجه بیشتری از خود او داشته باشند. هرکدام از این موارد می توا ند سر آغاز اختلاف و تنش باشد. بی تجربگی در برخورد با خانواده ی همسر می تواند، عروس یا داماد را با مشکلات بسیاری روبه رو سازد.
ضرورتهای دوران عقد
ارسال یک پاسخ