تجربه ی عقد بدون تجربه ی نامزدی
تجربه ی عقد بدون تجربه ی نامزدی
برخی از خانواده ها تجربه ی نامزدی را از دختر و پسر خود سلب می کنند و به دلایل مذهبی و قانونی پس از دوران کوتاه آشنایی، آنها را به سمت عقد و دوران عقد، هدایت می کنند. نبود تجربه ی نامزدی شرایط ویژه ای را بر دختر و پسر تحمیل می کند. اولین مسأله ابهام آنها در مورد شرایط دوران عقد است. وقتی دختر و پسری دوره ی نامزدی نداشته باشند، پس از عقد بیشتر خود ر ا نامزد به حساب می آورند در حالیکه عقد کرده هستند. به لحاظ اجتماعی نامزد هستند در حالیکه به لحاظ قانونی عقد کرده هستند. همین ابهام و سرگردانی نقش می تواند باعث آسیب های زیادی شود. از نظر ما تجربه ی عقد بدون تجربه نامزدی اشتباه است و سر منشأ برخی از آسیب ها که می توانست با تجربه نامزدی با سهولت و سادگی بیشتری برطرف شود. اما به هرحال واقعیت جامعه ی ما این است که برخی از خانواده ها بدون تجربه ی نامزدی تجربه ی عقد را بر دختر یا پسر خود تحمیل می کنند. در این شرایط به نظر ما بر دختر و پسر است که مواردی را بدون هیچ تردیدی رعایت کنند. در صورتی که خواهان ازدواج موفق هستید و به هردلیلی نتوانسته اید نامزدی را تجربه کنید، رعایت نکات زیر به شما کمک می کند تا محدودیت های تجربه ی عقد بدون تجربه ی نامزدی را به حداقل برسانید.
۱ ) حداقل ۶ ماه اول عقد را دوران نامزدی خود بدانید.
۲ ) حداقل در ۶ ماه اول عقد از داشتن رابطه ی کامل جنسی پرهیز کنید.
۳ ) درصورتی که به این نتیجه رسیدید که همسر مناسبی برای یکدیگر نیستید، ارتباط را در همان سطحی که هست، حفظ کنید و از ارتباط بیشتر پرهیز کنید و از متخصص کمک بگیرید. (بدانید که همه متخصصین از سواد و تجربه کافی برخودار نیستند، همان طور که پزشکان بی سواد و بی تجربه در جامعه پزشکی وجود دارد، در جامعه روانشناسان نیز افراد بی سواد و بی تجربه وجود دارد. تشخیص فرد با سواد و با تجربه بر عهده ی خود شماست).
۴ ) در نظر داشته باشید که طلاق زوجهای عقد کرده ای که رابطه کامل جنسی نداشته اند، سهولت بیشتری دارد تا زوجهای عقد کرده ای که رابطه کامل جنسی داشته اند.
تجربه ی عقد بدون تجربه ی نامزدی
ارسال یک پاسخ