ازدواج تنهایی و دلتنگی را از بین نمی برد
ازدواج تنهایی و دلتنگی را از بین نمی برد
انسانها در بیشتر جوامع گویا تمایل دارند که نسبت به ازدواج واقع بین نباشند. گاهی ازدواج را آن قدر دست بالا می گیریم که هرگز نمی توان به آن دست یافت، تا جایی که حتی در رؤیا هم قابل دسترسی نیست. پر از عشق، فداکاری، بچه های زیبا و سالم، خانه،ثروت، روابط عالی و دوستانه، دشتهای سرسبز، دویدنهای رؤیایی، سفرهای جذاب و … اما وقتی ازدواج می کنیم افسرده میشویم، چرا که واقعیت آن گونه نیست که در فیلمها و داستانها دیده و خوانده ایم. عشق واقعی هم لحظه های سرشار از خوشی دارد و هم لحظه هایی پر از رنج و بدی، اما ما فقط یک رویه ی سکه را می بینیم. در حالی که روی دیگر سکه، آرام آرام خود را نشان خواهد داد.
پیش از ازدواج حداقل گاه و بیگاه احساس تنهایی و دلتنگی می کنیم و بعد از ازدواج هم برخی اوقات دلتنگیم. با این که ازدواج کرده ایم و در جمع زندگی می کنیم، باز احساس تنهایی، احساس انزوا و دور افتادگی از دیگران ما را رها نمی کند. هر فردی حتی با یک ازدواج موفق هم، برخی اوقات، این احساسات به سراغش می آید. لازم است که بدانیم این احساسات چه قبل از ازدواج و چه بعد از ازدواج امری کاملاً طبیعی است.
ازدواج تنهایی و دلتنگی را از بین نمی برد
ارسال یک پاسخ